Ervaringsverhaal Milou

Ervaringsverhaal Milou

Verborgen verlangen
Als zwanger worden niet zomaar lukt, is dat behoorlijk belastend. Je leven bestaat ineens uit een afwisselende hoop en vrees. Komt onze wens ooit uit?

Van kinderwens naar bolle buik én dikke enkels
Mijn partner en ik wilden dolgraag een kindje, niet wetende dat het een medisch traject zou worden dat langer in beslag nam dan we ooit bedacht hadden. Na een aantal jaren besloten we onze huisarts om een doorverwijzing te vragen.

Een drempel, maar we kozen ervoor te gaan, wel met de nodige vrees, want wat stond ons te wachten? Deze angst bleek onterecht…wat een warm bad. Ik kon altijd terecht bij het Fertiliteitsteam van het Elisabeth Tweesteden Ziekenhuis. Deze dames en heren voeren hun beroep met zoveel liefde en passie uit, dat moet een roeping zijn. Deze betrokkenheid geeft je als patiënt zo een goed gevoel en het voorkomt dat je het gevoel krijgt ‘maar een nummer te zijn’.

Het traject was intensief en als ik nu terugkijk, zie ik hoe belangrijk het is geweest dat we een tijdelijke break hebben ingelast. Ik voelde al langer dat dat een goede optie zou zijn, maar daar was ik niet zomaar klaar voor. Je wilt blijven vechten…tegen beter weten in. Op een gegeven moment dacht ik: ‘nu even ophouden met maar doorgaan’.

Na heel wat IUI behandelingen besloten we met lood in onze schoenen ons IVF-traject op te starten. Uiteindelijk de beste beslissing ooit, want door dit traject is onze dochter Estelle geboren. Het bleek een vechtertje, want onze laatste, allerlaatste embryo (en daarmee ook onze laatste hoop) sloeg aan.

Ik kon het niet geloven, maar het was echt zo en het zat goed. Vanaf het begin vol vertrouwen dat het goed zou komen en zo mochten we ons vanaf  juli 2021 vader en moeder noemen. Wat zijn we trots!

Dankbaar
We zijn ‘gewoon’ heel erg dankbaar en compleet gelukkig dat het ons gegund is. Klaar voor alle avonturen samen met onze dochter!

Je bent het waard
Dit geluk gun ik ook andere vrouwen die in een soortgelijk traject zitten en wens hen een enorme dosis kracht en doorzettingsvermogen toe. Ik weet hoe het voelt en hoe je ermee moet zien te dealen. Geen makkelijke opgave. Weet dat je niet alleen bent. Misschien voel je je minder, voelt het als falen richting je partner en zet je jezelf in een te negatief daglicht. Ook dat gevoel ken ik. Hoe moeilijk, zwaar, verdrietig ook. Probeer hoop te houden, goed voor jezelf te zorgen, hulp te accepteren en blijf zo goed als mogelijk naar je lijf en gevoel luisteren.

Mijn dochter
Zo lang op je gewacht,
over grenzen gegaan, dat wat ik dacht dat ik niet kon.
Tussen hoop en vrees,
tot ik daar een positieve test aflees.
Ineens is het zo snel gegaan,
zie ons daar eens aan jouw wiegje staan.
Heel groot is het besef,
dit traject vergt moed én lef.
Heel bewust dat men het traject niet altijd positief afrond,
dat is en blijft een grote wond.